Buzzer Beat

Zauważyłam, że to jedna z najbardziej lubianych dram przez obecnych forumowiczów, więc zachęcam do dyskusji na jej temat.
Osobiście bardzo przypadła mi do gustu, to chyba jeden z najlepszych seriali Yamapiego.
To jeden z niewielu razy kiedy polubiłam w serialu obu głównych bohaterów. Kitagawa Keiko jest po prostu przecudowna.
To jedna z tych pozytywnych dram, w których wszyscy żyją długo i szczęśliwie, a każdy czarny charakter pod koniec uświadamia sobie, że w gruncie rzeczy jest dobry.
Poza tym świetny opening, piosenka jednego z moich ulubionych zespołów, czyli B'z.

Już tyle razy się wypowiadałam na ten temat, więc nie zaszkodzi jeszcze raz Razz

Mimo, że oglądałam to jakieś dobre pół roku temu, wspomnienia są tak żywe, jakby było to zaledwie wczoraj (gdy tak naprawdę było to przed wczoraj xD nie no, żartuję oczywiście, ale naprawdę często do niej wracam Razz

A jak już włączę na przykład tylko, żeby coś sprawdzić, to najbliższe kilka godzin diabli wzięli =.=')
Miałam co prawda kilka podejść ( tak, różowy plecaczek mnie przeraził xDD), ale ostatecznie przekonał mnie YamaPi, a teraz pluję sobie w brodę, jak mogłam być tak lekkomyślna xD Drama była genialna, począwszy od genialnej fabuły, genialnej muzyki, genialnych tekstów, genialnej tematyki, genialnego openingu, genialnej gry aktorskiej, genialnych postaci po genialnym głównym bohaterze skończywszy *.* A, zapomniałabym o genialnych nikach i genialnych g-schockach xD Nie było momentu,w którym by mi się nudziło. No dobra, może tylko ten 11 odcinek jak oglądałam za 3 razem xDD Nie wliczając w to oczywiście końcówki Razz

Lubiłam koszykówkę jeszcze zanim ją obejrzałam, ale teraz nie ważne ile razy mam na w-fie piłkę koszykową w ręku, to nie uniknę choć jednej myśli pt.:"Naoki <3" Bardzo podobało mi się to manewrowanie muzyką i odbiciami piłki ( szczególnie moment, kiedy ich przyłapał w szatni i ta nagła cisza w powietrzu... ) Genialne wątki poboczne, na przykład Mai i Shujiego ^^ Oni byli naprawdę dla siebie stworzeni... Całkowicie się zgadzam, że był wyśmienity dobór aktorów -> pierwszy raz mi się chyba zdarzyło, że pasował mi każdy, każdy bez wyjątku ^^ No i na ostatek zostawiłam sobie YamaPa... i bez niego pewnie pokochałabym tą dramę, ale gdyby był to każdy inny aktor, to z pewnością nie pisałabym teraz tu tego komentarza >< Postać Naokiego, którą wykreował, była tak cudowna i idealna, i taka no... do kochania ( tak samo jak on xDD) Wyglądał oczywiście zabójczo, ale on nie ważne, czy ma na sobie worek na ziemniaki czy różowe rybaczki i tak będzie powalał wyglądem Razz

Ok, to tak mniej więcej Very Happy

Eh, wreszcie mogłam to wszystko z siebie wyrzucić i nikt nie może mi już powiedzieć "Anka... przystopuj xDD" Pomysł na temat jak najbardziej udany ^^ Wszyscy, którzy nie mieli jeszcze styczności z dramą,nie traćcie czasu i ściągajcie, bo naprawdę warto ^^ (chociażby dla tych wielu momentów "bez koszulki" xPP)

Tak serial był niesamowity. Ścieżka dźwiękowa genialna! Do dziś właśnie "Ichibutozenbu" - B'z jest moim dzwonkiem na telefonie. Bohaterowie sa naprawdę dobrze dobrani i tak jak już wcześniej zauważyła Laluna, nawet historie poboczne były dobracowane, przez co również i ciekawe. Kocham tą dramę, bo jest jedną z tych bardziej optymistycznych. Kitagawa Keiko jest teraz jedną z moich ulubionych aktorek. Nie do pomyślenia, że ma tak mało angaży. Taka świetna aktorka powinna grać więcej. Ale może jeszce gdzieś ją zobaczymy. Jeśli chodzi o Yamapiego... Co ja mam na Boga powiedzieć? Jak zwykle jest genialny. Słodziuśki jak nie wiem. I te włosy. Chyba najbardziej lubię go w takiej fryzurze. Po za tym tematyka. Niby sport i w pierwszej chwili pomyślałam, że to będzie nudne, a tutaj MATKO. "Szał." Po za tym kocham komiczne sytuację albo te idiotyczne. Np. kiedy Do Hideakiego Ito podszedł kolega z uczelni i zaczął mówić te wszytkie nieprzyjemne rzeczy przy Kitawadzę, a potem powiedział "To za tą dziewczynę, którą odbiłeś mi 10 lat temu.". A i pocałunki. Były naprawdę dobre. Szczególnie ten w domu. I sposób w jaki się wymijali też był genialny. Muzyka rzeczywiście grała i nie grała w odpowiednim momencie. I to jak krzyczała "Baka", kiedy wszyscy ludzie się na nią patrzyli. Drama naprawdę jedna z najlepszych.

A no właśnie. Na początku długo nie chciałam tego oglądać, bo myślałam, że tematyka będzie czysto sportowa, a tu taki SHOCK xD

Tak, Buzzer Beat to jedna z najlepszych, najlepiej zrobionych dram.
Ale na początku nie byłam co do niej przekonana. Pierwsze wrażenie: YamaP taki wychudzony na twarzy, na głowie miał coś dziwnego, większości aktorów nie znałam, za koszykówką nie przepadam. No, ale jak to bywa już po pierwszym odcinku był drugi, trzeci i kolejne. Potrafiłam nawet nie zrobić lekcji do szkoły (dobrze, że rodzice o tym nie wiedzą), by tylko obejrzeć do końca odcinek. Dosłownie wszystko mi się podobało, bohaterzy, opening (kocham B'z), czarno-różowe koszulki, wielki fioletowy plecak, różnokolorowe zegarki, breloczki, pączki-piłki, słoneczniki, nawet fryzura YamaPiego.
Wybierając dramę do puszczenia siostrze nie miałam wątpliwości, że to będzie właśnie Buzaa Biito. I z tego, że wszystkie 11 odcinków obejrzała w jeden dzień wnioskuję, że i jej się podobało.
Chciałabym, żeby było więcej tak dopracowanych produkcji.

11 w jeden dzień? ^^ A ja chyba w cztery czy trzy, a gdy skończyłam chciało mi się płakać. Niby w japońskich seraialach fajne jest to, że są krótkie, ale jak tak szybko zleci to potem pozostaje żal.
A właśnie.
Polubiłam kolor różowy dzięki tej dramie Smile

Ja wszystkie japońskie oglądam w jeden dzień >< A raczej noc Razz

Szczególnie takiego Buzzera...Gorzej z koreańskimi (od 16 do 20 ep. xD) , albo jeśli nie ma wszystkich odcinków jeszcze Sad

Albo jeśli naprawdę nie mam czasu... xP
Ja do różowego nic nie miałam, ale po niej go pokochałam *.* Teraz wszystko co różowe, to mi się kojarzy z BB i Naokim xD A, i znalazłam kiedyś w centrum handlowym te zegarki i myślałam, że się rozpłynę... ( ta myśl: YamaPi nosił przez caaaały miesiąc takie same... xDD)

No ja buzzerowi mogebyć naprawde wdzięczne , dzięki nie mu i LaLunie przeniknełam do świata Japonii , no i w najbliżym czasie nie mam zamiaru go opuszczać xD Buzzera kocham *.* i strasznie podobał mi się ten plecak fioletowy , taki kompletnie nie pasujący xD te dziwne połaczenia , które miały swój urok no i pełno wyróżniających się dodatków XD ale nie można zapomnieć o butach... xD każdego dnia inne, ale zawsze Nike xDDD G-shocki tez świetne bo też zawsze w innym kolorze xD i zawsze dobrze widoczne xD a ten róż ... =** ja teraz połowe szafy mam różową xD
opening był przecudowny xD te plecy ... mmm... xDD drama poprostu najlepsza jaka może być xDD ja też obejrzałąm ją w jedną noc xDD skończyłam tak nadranem xP no a potem jeszcze spóźniłam się na egzaminy próbne , ale i tak niczego nie żałuję xPP
ja też lubię mieć preteksty do jej włączenia , ale kończy się tak jak u ciebie LaLuna xDD godziny znikają niewiadomo gdzie xDD

Koszykówka - magiczne słowo, działa na mnie jak czerwona płachta na byka, po tym, jak obejrzałam Ognistą Koszykówkę Very Happy

A i jeszcze Yamapi w roli głównej - no musiałam ją obejrzeć Very Happy

BB to moja druga drama z Pi, w Nobutce strasznie mi się spodobał - taki świrus z niego był, więc, jak sobie zapuściłam BB to byłam w niezłym szoku.. Po pierwsze - wygląd Pi = przystojny, dorosły i bardzo.. męski Wink

Po drugie kreowana postać przez Pi - bardzo dojrzały i spokojny.. I to było zabawne, bo zagrał kompletnie niedojrzałego chłopaczka, przynajmniej tak sądzę, po podejściu bohatera do swojej eks Very Happy

Albo moja wizja była daleka od wizji scenarzysty Very Happy

A mi tak szczerze nie podobała się ta drama. Oczywiscie oglądałam, inaczej nie wypowiadałabym się na jej temat. Nie mam nic przeciko aktorom, czy samemu scenariuszowi, po prostu... jakoś do mnie nie przemówiła. Oczywiscie, były momenty w których oh!ah! co teraz bedzie?, ale dla mnie była taka zbyt przewidywalna. To moje zdanie, jeśli kogoś tym uraziłam, bardzo przepraszam.

Obok Pride to moja ulubiona japońska drama ( ze wszystkich przeze mnie obejrzanych)
Podobała mi się zarówno historia jak i aktorzy. Dużo osób krytykuje Pi za tą rolę a ja go właśnie z roli Naokiego wspominam najlepiej (Akira to już inna bajka : )